به یاد نگارنده ع ش ق
عزیزترین ِ دلم ، سلام ..
این نوشته فقط و فقط مال خودته .. هر جای این دنیا که باشی ..
عشق قشنگم ، نازنینم ..
انگار از دیشب بهم الهام شده که تو چشماتو وا می کنی و از آسمان به زمین میایی .. دیشب کنار دریا بودم همون جایی که تو عاشقی .. همون جایی که فقط انعکاس صورت مهربون تواه .. وقتی اونجا بودم آروم بودم .. چون بوی تو رو می داد .. الان هم آروم ِ آرومم .. این چند روزه خیلی فکر کردم .. دیدم اگه همش گریه کنم تو از دستم ناراحت میشی ، غصه می خوری .. می خوام محکم باشم ، دعا کنم تا خدا تورو شفا بده .. می دونم خدا می دونم من تورو از جون ِ خودم هم بیشتر دوست دارم ولی چه کنم که هیچ کاری از دستم بر نمی آید .. ابالفضل ، سید مظفر همه حامی منن .. می خوان تورو شفا بدن .. من می دونم تو هم از کما در میایی .. چون می دونی من بدون تو هیچی نیستم .. می بینی هنوزم مثل بچه ها بغض می کنم .. هنوزم یاد نگرفتم جلوی تو اشک نریزم .. هنوزم ..
ما تکیه داده نرم به بازوی یکدگر
در روحمان طراوت مهتاب عشق بود
سرهایمان چو شاخه سنگین ز بار و برگ
خامش ، بر آستانه محراب عشق بود
من همچو موج ابر سپیدی کنار تو
بر گیسویم نشسته گل مریم سپید
هر لحظه می چکد زمژگان نازکم
بر برگ دست های تو آن شبنم سپید
گویی فرشتگان خدا در کنار ما
با دست های کوچکش چنگ می زدند
در عطر عود و ناله اسپند و ابر دود
محراب را ز پاکی خود رنگ می زدند
پیشانی بلند تو در نور شمع ها
آرام و رام بود چو دریای روشنی
با ساق های نقره نشانش نشسته بود
در زیر پلکهای تو ، رویای روشنی
من تشنه صدای تو بودم که می سرود
در گوشم آن کلام خوش دلنواز را
چون کودکان که رفته ز خود گوش می کنند
افسانه های کهنه لبریز راز را
آنگه در آسمان نگاهت گشوده گشت
بال بلور قوس قزح هی رنگ رنگ
در سینه قلب روشن محراب می تپید
من شعله ور در آتش آن لحظه درنگ
گفتم خموش " آری " و همچون نیسم صبح
لرزان و بیقرار وزیدم به سوی تو
به چشات قسم که همیشه دوستت دارم ، اونقدر که همه به عشقم حسادت کنن .. آخه فقط من و توایم که می دونیم عشق ما پاک ِ پاکه .. عشق ما خیلی قشنگه مثل خودمون مگه نه ؟! .. من که می دونم من و تو همیشه با هم و متلق به همیم .. خود ِ تو اینو گفتی " کس فقط به اونی تعلق داره که خودش دوست داره حتی اگه در ظاهر اینجوری نباشه " .. من تو تا ابد همدیگر دوست داریم .. من مطمئنم تو داری حرفامو می شنوی ، لبخند می زنی و خوشحالی .. خدا به من مژده داده که تو رو بهم برمی گردونه " دل قوی دار سحر نزدیک است "
* یا حی یا قیوم یا حیاً لا یموت یا حیاً لا اله الا انت یا ذالجال والاکرام یا ارحم الراحمین *
پس به امید اون روز زیبا ، همه وجود ِ من
.. هیوایی ِ تو ..
نمی دونم چرا اینجام ..
نمی دونم کجا باید باشم ..
هیچی نمی دونم
گیج شدم
دیوونه شدم
اینجا بوی تو رو میده
گوشه گوشه ش بوی خنده هات
بوی دلتنگیات بوی غربتات
وای خدااااااااااااااااااا بگو چه کنم
خیلی سخته خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
خیلی سخته
..
..
باید چشاشو باز کنه
باید ببینه من بدون اون می میرم
باید بفهمه من بی اون هیچم
خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
بهم برشگردون خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
وای من دیگه نمی دونم چه کنم
دیوونه شدم
اصلا نمی دونم چرا اینجام
وای خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
..
..
وای عزیز دلم ..
وای عشق قشنگم ..
وایییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی
وای عزیز دلم ..
الهی قربون اون چشای مهربونت برم ..
وای نازنینم ..
توروخدا چشاتو وا کن ..
ببین من اومدم ..
الهی فدات شم پاشو ..
حیف چشای قشنگ توه که بسته بمونه ..
وای عزیز دلم ، پاشو ..
خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا ..
چرا داری ازم می گیریش
آی خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا ..
الهی دورت بگردم
پاشو ببین من اومدم ..
وای خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا ..
* براش دعا کنید اگه نمونه منم نمی مونم .. براش دعا کنید .. واییییییییییییییییییی
به یاد نگارنده ع ش ق
در ذهنم می نویسم
نامربوط ها را خط می زنم
مربوط ها را می گذارم
تا بگوید احوال پریشان لحظاتم را ،
اما نــــــــــــه !
این هیاهو باید بی صدا بماند ، شاید !
چی بگم وقتی که ،
هیچکی من رو از من نمی فهمه
حرفهای نگفتنی رو
جز به گفتن نمی فهمه !
بعضی حرفا رو باید دید ،
بعضی حرفا گفتنی نیست !
کلمات هر چقدر هم طغیان کنند
به سفیدی کاغذ راهشان نمی دهم ،
بــــــاور کن ، قلم ِ سیاه !
* می خواهم به هر کسی توی زندگی ازم فرصت می خواد ، کمی بیشتر از قبل فرصت بدم ، آدم ها رو بیشتر از گذشته درک کنم . درست تر و خوشبینانه تر از همیشه حوادث رو تجزیه و تحلیل کنم ، صبور و بردبار بشم و هرچی شرایط زندگیم پیچیده تر و سخت تر شد ، من محکم تر بشم . شاید این طوری ، بهانه های پوچ ، به خودشون جرات بیش از حد وقیح بودن رو ندن !
هر کسی می پرسد از من
در چه حالی ، در چه کاری
تـــــــــو که اهــل روزگاری ،
خبر تازه چــــــــــه داری !
می بینند اما می پرسند ،
چه سوال خنده داری !
به یاد نگارنده ع ش ق
ای دلت خورشید خندان ،
سینه ی تاریک من ،
سنگ ِ قبر آرزو بود
..
لحظه لحظه ی دقایقم با نوایی از آرتوش مرطوب و بارونی می شود ، خو گرفته ام با این غم اما
به قول یک دوست " گر خو نگیری چه کنی ! " .. اگر بگویم دلم از این همه سردی گرفته ، جواب می دهند " ناشکری مکن " اگر بگویم خسته شده ام از این زندگی ، جواب می دهند " برو خدا را شکر گو که سالم و سلامتی " اگر بگویم دلتنگم ، جواب می دهند " این اطوراها دیگر چیست " اگر بگویم دلم مرده ، جواب می دهند " گرسنگی نکشیده ای که عاشقی از یادت برود " پس من چه بگویم دیگر ، هان ! چه بگویم !
قصه ی دلتنگی ات را
خوب ِ من بگذار و بگذر !
گریه ی دریاچه ها را
کاش به دامانت نبینم
..
می دانم اگر به همین سکوت ادامه دهم ، روح عاشقم تکه تکه می شود . من باید ، برای تو بگویم .. تو باید بدانی بی خبر رفتن تو دارد داغانم می کند .. دارم از درون خورده می شوم ، می فهمی ! .. شک دارم بدانی ، شک دارم ! مگر تو نبودی که می گفتی من همه چیز را حس می کنم ! پس چرا پرپر شدنم را حس نمی کنی ، هان ! نازنین دلم ، مهربانم ، تنها عشق من دلم تنگ مهربانی هایت شده .. چرا نامهربان شدی ؟ .. چرا دور شدی از من ؟! من که دوستت دارم بیشتر از گذشته ، کمتر از آینده .. قاصدکمان کجاست ، نکند گمش کرده باشی .. ماه من چرا گم شد ، ماه حزین و سر به زیر من .. مگر نخواندیم " اگه یه روز بری سفر ، بری ز پیشم بی خبر .. " ، مگر نگفتیم " اگه تا روز قیامت داشتنت نباشه قسمت .. " پس چه شد ؟! من نگاه مهربانت قسم بگو .. بگو تا بدانم رهایم نکردی .. بگو تا بدانم باید صبور باشم .. بگو تا بدانم می مانی .. بگو تا به طعنه های دیگران بخندم .. بگو تا بمانم و نمی میرم .. اینجا بی تو جهنم است .. من با تو شروع کردم ، زندگی را ، عشق را .. نگذار این چنین بی تو بشکنم .. همه زندگی من تو هستی ، هستی ام را از من نگیر ..
امان از راه بی عابر
امان از شهر بی شاعر
امان از روز بی روزن
امان از این همه رهزن
امان از باد بی باده
امان از سرو افتاده
امان از سایه بی سر
بر این درگاه درد آور
امان از نا تمام تو
امان از ناتمام من
..
..
پ.ن : با این که این بلاگ حق کپی رایت داره اما متاسفانه بعضی افراد کم لطفی می کنند و از این مطالب بدون ذکر نام کپی برداری می کنند . از تک تک شما دوستان تقاضا دارم مطلبی از این بلاگ ، کپی برداری نکنید چون نوشته های این بلاگ متعلق به کسی هست که دوست نداره کسی به جز خودش مالک این نوشته های خصوصی باشه .
به یاد نگارنده ع ش ق
خداى عزیز ، آنجا هستى ؟!
آیا صدایم را مى شنوى ؟!
آیا به آن اهمیتى مى دهى ؟!
خداى عزیز، این ما هستیم !
کمتر از حد کمال ..
ما به آن چه به دست مى آوریم قانع ایم
و بیش از آن نمی خواهیم
ولى گاهی فراموش می کنیم که
براى چه ما را آفریدى
خداى عزیز ، اکنون زمان معهود فرا رسیده
اگر گوش مى کنى نشانه اى نشان بده
خداى عزیز ، به تمناى من گوش فرا دار
ما را با نیازمان تنها نگذار
خداى عزیز ، دستى بده
آیا این واقعاً همان چیزى است که تو طرح کردى؟
خداى عزیز ، به تو ایمان داریم
گرچه ما نا امیدت کرده ایم ، نا امیدمان نکن
امیدوارم و دعا مى کنم
ما را به روزى درخشان تر هدایت کنى
به بیرون از تاریکی
و راهمان را روشنی بخشى ، خداى عزیز
امیدوارم و دعا مى کنم
ما را به راهى بهتر هدایت کنى
عشق پاسخ است پس راهمان را روشنى بخش ،
خـــداى عزیــــــــز !
* ! .. heavenly father save me *
به یاد نگارنده ع ش ق
در دل من ،
یک دانه پنجره هر شب ،
در فراق نگاهی از کوچه می گرید ..
* هیچ وقت نتونستی احساس واقعیمو به خودت بفهمی .. همیشه دور وایسادی ، اونقدر دور که .. هیچ وقت معنای اشکامو نفهمیدی ، هیچ وقت .. فقط گفتی من وقت زیادی ندارم ، من گرفتارم ، منو درک کن اما خودت هیچ کدوم از این کارها رو نکردی ، هیچ کدوم .. حتما بازم دارم بی انصاف شدم ، باز دارم بی حوصله شدم .. تا می گفتم .. سکوت جواب حرفام بود .. تو اونقدر به احساس بقیه اهمیت دادی که احساس من برات یه چیز عادی شد .. اشتباه نکن ، منتی از من بر سر تو نیست ، نه .. گناه از من بود که فکر می کردم با مهربونی و سادگیم می تونم همه دنیا رو فتح کنم ولی هیچ فکر نمی کردم که محبتم واسه همه عادت بشه .. فکر می کردم اگه واسه کوچکترین کار اسم بقیه روی زبونم باشه نه اسم خودم دنیا پر از عشق میشه اما اشتباه می کردم .. اشتباه می کردم ، خدا ..
* باور نمی کنم این همه غربیگیت را ، باور نمی کنم .. بگو ماه دورغ می گوید .. بگو این رنگ چشمان تو نیست که نا آشناست .. تو را به فاصله هامان قسم ، بگو .. سکوت را بشکن .. بگو تو هنوز با منی .. بگو اشک من دورغ نیست .. بگو دیگر .. !
* من از این خونه ای که توش بویی از تو نیاد متنفرم .. بهم بگو چی کار کردم که مستحق این عذابم .. گناهم چی بود .. من که به جز محبت کار دیگه ای نکردم ، پس چرا این کارو باهام می کنی .. فقط بگو چـــــــــــــــــــــــرا ؟!
* دل من ، دارد می میرد ! چالش کنید ، نمی خواهمش .. بیچاره دل مهربان من !
به یاد نگارنده ع ش ق
گریستم برای تو
به وسعت تمامی دلتنگی های دنیا
گریستم برای تو
به وسعت تمامی فاصله های دنیا
گریستم برای تو
به وسعت تمامی احساسات دنیا
گریستم برای تو
به وسعت تمامی مهربانی های دنیا
گریستم برای تو
به وسعت تمامی برگ ریزان های دنیا
گریستم برای تو
به وسعت تمامی شبنم های دنیا
گریستم برای تو
به وسعت تمامی باران های دنیا
گریستم برای تو
به وسعت تمامی عاشقهای دنیا
اما تو ،
حتی به وسعت ِ هیچ ، هم ،
به پیشواز اشک هایم نیامدی !
آه ..
آه خدا ..
آه خدا ، دلم ..
آه دلـــــــــــم !
* دیشب با اینکه با یه آرام بخش قوی خوابیدم اما کابوس ِ خیلی بدی دیدم جوری که تا چند ساعت بغض کردم و اشک ریختم .. خدایا ! نمی دونم چه صلاح و حکمتی توی کارات هست که ولی اینو بدون که حق من این نبود ..
به یاد نگارنده ع ش ق
تو نیستی که ببینی ،
چگونه پیچیدست
طنین شعر نگاه تو در ترانه ی من .
تو نیستی که ببینی ،
چگونه می گردد
نسیم روح تو در باغ بی جوانه ی من .
چراغ ، آینه و دیوار بی تو غمگینند .
تو نیستی که ببینی ،
چگونه با دیوار ،
به مهربانی یک دوست
از تو می گویم .
تو نیستی که ببینی ،
چگونه از دیوار جواب می شنوم .
تو نیستی که ببینی ،
چگونه دور از تو ،
به روی هر چه در این خانه است
غبار سربی اندوه ، بال گستردست .
غروب های غریب ، در این رواق نیاز ،
پرنده ساکت و غمگین ، ستاره بیمارست .
دو چشم خسته من
دو شمع سوخته جان همیشه بیدار است .
تو نیستی که ببینی !
(فریدون مشیری )
* می خواستم یه مطلب واست بنویسم اما از بس گریه کردم نتونستم تمومش کنم . به محض تموم شدن برات می ذارم ، دوست دارم دقیق ، مهربون و با احساس باشه از همونایی که تو دوست داری . آخه می دونی این چند روزه عجیب ..