زمستان
به یاد نگارنده ع ش ق
اینجا زمستان است ...
یاسهای سپید را سرما زده ...
دل شقایق عاشق یخ زده ...
آبی عشق زیر خروارها برف مدفون می شود ...
نگاه آدمیان پر از غم سکوت ...
پونه بنفش زانونه غم بغل گرفته ...
راستی اینجا کجاست ؟!
دل تنگ من می گوید ...
به یاد نگارنده ع ش ق
حضرت علی تو می تونی بهم صبر بدی ؟! آخه بازم دلتنگ شدم ...
من دلم گرفته ... آخه من برم به کی بگم ؟! به کی ؟! حداقل تو بهم بگو
... راستی خدا چطوری به دخترت انقدر صبر داد ؟! تو ضامن من پیش
خدا می شی ؟! مگه بابام نمی گه به خدا و شماها متوسل بشم پس چرا هیچ
کدومتون بهم جواب نمی دین ؟! آ خه من برم به کی بگم ؟! به کی ؟!
پ.ن: هوای گریه دارم تو این شب بی پناه
دنبال تو میگردم دنبال یک تکیه گاه
دنبال اون دلی که تنهایی رو میشناسه
دستای عاشق من لبریز التماس
هزارو یک شب من پر از صدای تو بود
گریه هر شب من فقط برای تو بود
مهربون من سلام
می دونم میای اینجا، می دونم اینا رو می خونی، ببخش من امشب خیلی دلتنگم
ببخش که نتونستم شاد بنویسم، امیدوارم زیاد دلگیرت نکرده باشم، آخه من امشب عجیب دلم گرفته ... شاید خیلی خودخواهانه باشه اما امشب حتی از خدا هم ...
گاهی اوقات .... راستی این دلتنگی کی و چطوری می خواد تموم شه نمی دونم ؟!
خیلی سخته که دلت اونقدر واسه کسی تنگ شه جوری که بخوای از تو خاطراتت
بیرون بکشی و کنارت داشته باشی ... کاش من می تونستم تورو الان پیش خودم
داشته باشم ... کاش تو پیش من بودی ... کاش پیشم بودی ... کا ش خدا حرفامو
می شنید ...کاش اشکامو می دید ... مگه نمی گن خدا همه چیزو درک می کنه ؟!
پس چرا منو درک نمی کنه ؟! چرا نمی خواد اشکامو ببینه ؟! چرا هیچکی
نخواست اشکای گلرو رو ببینه ؟! چـــــرا؟! چرا قانعت گلرو اینجا به دردش
نخورد؟! چرا خدا قانعت گلرو رو ندید ؟! چرا خدا هیچو ندید ؟! پس چشای خدا کجاست ؟! پس چرا دل خدا ..... ؟! چــــــــــرا؟!
عشق من، تموم آرزوی من
چی میشه یه بارنگاه کن تو چشام
... آخه چشمام میتونن بهت بگن که من از تو جز تو چیزی نمیخوام ...
... هر کسی تو چشم من خیره بشه غم تنهایی مو باور میکنه ...
... آرزومه که یه روزچشمای من تو رو با من آشنا تر بکنه ...
... اگه تو یه روزی مال من بشی میرسم به قلعه آرزوهام ...
... بخدا اگه تو مال من بشی دیگه من از خدا هیچی نمیخوام ...
وقتی کلمات عاجز می مانند ...
به یاد نگارنده ع ش ق
سلام بر خدا و بزرگی و عظمتش ... سلام بر چهره بی رحم طبیعت ... سلام بر
دل لرزان زمین ... تو می دانی چرا دل زمین این چنین عذاب آور لرزید ؟! شاید از
نامهربانیه آدمای پست یا نه از بی عدالتی بدکاران ؟! نکند از جفا و ستم متمدنهای
رذل پیشه ؟! چـــــــــــــرا ؟!
سلام بر دست عدم و نیستی روزگار فانی ... سلام بر روح فناگر و خبیث زمانه
گرگ صفت ... سلام بر جای خالی انسانهای دردمند، کسی می داند با چه
می شود پر کرد جای خالی بی پناهانی که اسیر خشم طبیعت شدند ؟! پول،
غذا، امداد و ... عزیزان از دست رفته را به آنان باز می گرداند ؟! کودکی چند
ماهه که والدینش پس از ۵ سال با دنیایی نذر و نیاز از خدا هدیه گرفته اند، نو
عروس جوان با دریایی آرزو، دانشجوی جوانی که می توانست فردای خانواده ای
را تضمین کند ........ سلام بر خروارها خاک مقدس ... سلام بر بمی که دیگر بم
نیست ... سلام بر نگاه آبی کودکی بی پناه که شاید از زهرهلاهل هم دردناکتر
و کشنده تر باشد ... سلام بر داغ سرخ و آتشین مادری گریان که فرزندش را
می طلبد ... درود به عظمت آدمی ... درود بر قلبهای دریایی پاک ...درود بر
احساسات لطیف و محکم ... درود بر عاطفه و مهربانی ... درود بر سخاوت
یاسهای آدم نما ... درود بر وجدان قشنگ آدمیان ... درود بر دخترکی یتیم که با
سخاوت سهم خود را به دیگری می بخشد .... درود بر پسرک تنها با دلی به
وسعت دریا ... درود بر بهار عاطفه ... درود بر مهمانی قشنگ احساس ...درود بر
همدردی بهاری نوادگان آدم و حوا ... درود بر فرشته های آسمانی ... درود بر
محبت ... درود به هر چه مهربانی را در ذهن عشق به تصویر کشید ...
که بود که سخن از مرگ عاطفه در سال ۲۰۰۰ به میان آورد ؟! چه کسی حرف
از گم شدن مهربانی زد ؟! قلبهای مهربان هنوز در تپش است ...
...... قلب من، قلب تو، قلب ما می تپد ......
ما هنوز زنده ایم ... عشق هنوز زنده است ... مهر ماندنیست ... وجدانهای پاک
بیدار مانده ... ایران و ایرانی جاویدان است ...
گر باور نداری بیا و به تماشا بنشین ...
فاجعه
به یاد نگارنده ع ش ق
خداوندا باور ندارم این همه بی مهری زمین را ... خدایا تو شاهد باش این همه ظلم
را ... عدالت زمین دارد فنا می شود ... مهربانی طبیعت خشکیده ؟! ... پس تو را چه
شده ؟؟!! طفل بی مادر ... مادر بدون فرزند ... جسد بدون نشانی ...
..... وای بر ما
وای بر ما
وای بر ما
وای بر ما
وای بر ما .....
یه مکالمه اختصاصی پر هزنیه !!!
به یاد نگارنده ع ش ق
دارم با کامپیوترم ور میرم که پاورچیناشو حس می کنم .مثل همیشه شیطون و خندون میاد طرفم و می خواد غافلگیرم کنه .نمی خوام حس قشنگشو خراب
کنم ، وانمود می کنم هیچی از اومدنش نمی فهمم ... آروم آروم میاد پشت سرم
و با دستای سفید و تپلش چشمامو محکم می گیره : " عمه ( عمه رو بدون تشدید
و با یه لحن خاص بچه گونه میگه ) می دونی من کیم
؟! "
ـ ممممممم بذا یه ریزه فکر کنم 
آهان یادم اومــــد تو همون خاله ریزه نازه یی
که قاشق جادوییشو توی اتاق من جا گذاشته ریز می خنده و با یه لحن حق به جانب میگه : " نـخیرم!!! من اون نیستم 
... "
ـ پس تو همون تام کوچولوی شکمویی که از من پنیر می خوای، مگه نــــــه ؟!
باز صدای خنده قشنگ و تپلش گوشامو پر می کنه : " عمه مامانم گفته پنیر نخور
تپل میشی 
..."
ـ نکنه تو همون خانوم کوچولویی که موهاش بوی یاس لندنی میده
* عمه داره یادت میاد 
ولی بیشتر فکر کن ...
ـ فهمیدم ... فهمیدم ... فهمیدم تو همون یاس شیطونی که من همیشه
لپای صورتی و تپلتو محکم می کشم سریع دستای مثل برفشو از رو چشام
بر میداره و تند تند میگه: " عمه ســـــلام ... "محکم بغلش می کنم و درحال کشیدن
لپای گل گلیش می بوسمش 
ـ سلام عروس قشنگ من ... باز که تو سنگین شدی و من نمی تونم بغلت کنم 
یه ریزه مثلا خجالت می کشه 
" عمه چقد دوستم داری ؟! "
ـ چقد بگم خوبه
* بگو قد پیتزا سلی
ـ من از پیتزا سلی هم بیشتر دوستت دارم یاس کوچولوی من 
* عمه منم تو رو قد همون چی پلتایی که بابام می خره دوستت دارم
عمه بهم آدامس باربی میدی
ـ چشم خانوم خونوما چیز دیگه ای میل نداری
* حالا نه ولی عصر باید از سوپر واسم پفک لینا بخری 
(((( ))))
پ.ن: اینم یه مکالمه اختصاصی پر هزنیه با یاس عزیز ، تنها دختر دایی کوچولوی من که آمادگی میره . فکر کنم ۶ ساله باشه، نــــه ؟! یه دختر شیطونو شــر مثل زلزله که در یه چشم به هم زدن ...، مهربون و با مزه ،
طرفدار درجه ۱ خوراکی و این حرفا ، شکمو و خیلی تپل مپل راستش من
به زحمت می تونم بغلش کنم اما خیلی خیلی دوست داشتنــــیه ، اونقدر
دوست داشتنی و مهربون که ... چشماش تیله ای رنگه، موهاش خرمایی و
لخت و بلنده ( البته خودش جلوی موهاشو با قیچی زیگزایگی چیده )
خلاصه این یاس ما کلی شیطونه اما با این وجود من خیلی دوستش دارم
حس می کنم شیطنتاش پر از قشنگیه . دنیای بچه ها خیلی دنیای پاک و زیباییه
یه دنیای ساده و سفید مثل قلبای مهربونشون ...
ببینم نظر شما راجع به بچه ها و دنیاشون چیه ؟! بهش خوب فکر کنید ...
به امید دیدار 
فقط واسه دل خودم ...
به یاد نگارنده ع ش قسپیده روشن زندگی من سلام ...
بارون رو دوست دارم هنوز
چون تورو یادم می یاره
حس می کنم پیش منی
وقتی که بارون می باره
تو رفتی بی من
اما من دارم از تو برای تو می خونم
سکوت لحظه های تلخو بشکن
نذار اینجا تک و تنها بمونم ...
هنوزم پیش مایی
اگرچه دست تو توی دست من نیست
هنوزم با توام تا آخرین شعر
حالا هر جا که هستی بـــــــاورم کـــــــن
هنوزم زیر رگبار ترانه کنار خاطرات تو می شینم ...
این روزا بیشتر از همیشه چشام به دره ... التماس چشای من به در بسته
قشنگترین و غم انگیزترین صحنه زندگیمه ... این روزا لبریز از حس خواستن
توام ... حس مغرورانه خواستن و تا همیشه داشتنت ... شبام عجیب سرد و
تاریک شده ... این تنهایی مرگبار که دیگه طاقتم رو طاق کرده ... نمی دونم
چرا این روزا حرفام راحت به زبون نمیان ؟! شاید برای اینه که ...
شاید هیچ وقت نتونم این لحظه ها رو توصیف کنم ... شاید هیچ کس نتونه منو
بفهمه ... شاید هیچکی مثل من نباشه یا نه شاید تو بتونی درکم کنی ، شاید
تو بتونی منو بفهمی آخه تو ...
* ... هنوزم زیر رگبار ترانه کنار خاطرات تو می شینم ... *
ـ راستی چقدر خوبه که من سیاوش قمیشی رو دارم مگه نه ؟!
ـ رویای مهربونم به خاطر همه خوبیات ممنون ...
ـ نینای خوب و پاک من، بخاطر همه مهربونیات تا همیشه دوستت دارم ...
چقدر گفتن دوستت دارم شیرینه مخصوصا به اونی که ...
من و ستاره کوچولوم
به یاد نگارنده ع ش ق
سلام ستاره من ...
ستاره امیدم ...
قشنگ نازنینم ...
مهربون عزیزم ...
هنوز که تو بیداری ؟!
خیال خواب نداری ؟!
نکنه تو هم مثل من شدی عاشق مهتاب ؟!
چشم انتظاری داری؟!
حرفات مونده بی جواب ؟!
بهم بگو عزیزم عشق توی نگات چه رنگه ؟!
سفیده یا قرمزه ؟! شاید آبی یا زرده ؟!
یادته بهم می گفتی دلت توی جاده ها موند ؟!
یه شب دیگم می گفتی نگات به دور دورا موند ؟!
غصه نخور قشنگم ... ماه شبای تنگم ...
یارت میاد به زودی، به زودی و با خوبی
گریه نکن عزیزم ... تو دوست نازنینم
حیف چشات نباشه اینجوری اشک بباره
من می دونم دوباره یارت میاد کنارت
مثل قدیم قدیما می شینه باز کنارت ....
گلرو ـ دی ۸۲