دهـــــــل

به یاد نگارنده ع ش ق
صــــــدای دهــــــــــــــــل میاد
صـــــــدای دهــــــــــــــــل میاد
از توی سینــــه کـــش کوههای بلنــــــد
از جاده هـــــایی که به دل می رسنـــد
ایـــــــن صـــدا از دهـــــل مــــــردیه که
غـــــــم عشقی توی دلــــــــش زندونیه
سوخــــــته با هر آتیــــش ساده ای که
روبروش افـــــــروخته و ارزونیــــــــــه
حالا وقتـــــی که هوا ابـــــــری میشه
قلب عـــــــاشقش دوباره می تپـــــــه
میـــــاد انگار یـــه دســــــت پنهـــــونو
پــــــرده سیــــــاه رو قلبش می کشه
اون وقــــته که با صــــــدای دهـــــلش
می کشه فـــــریاد دل از توی سینــــــه
میگه عـــــاشقم میســـــوزم تا ابــــــد
اگــــه راه و رسـم عـــــاشقی اینــــــه

congradulation my dear brother

به یاد نگارنده ع ش ق
امشب در سر شوری دارم       امشب در دل نوری دارم
امشب یک سر شوق و شورم        از این عالم گویی دورم
از شادی پر گیرم که رسم به فلک     سرود هستی خوانم در بر حور و ملک
در آسمانها غوغا فکنم                       سبو بریزم ساغر شکنم
امشب در سر شوری دارم       امشب در دل نوری دارم
ماه و زهره را به طرب آرم         از خود بیخبرم ز شعف دارم
                               نغمه ای بر لبها

دادش کوچولوی من، قبولیت مبارک عزیزم 
                                                               گلرو

تولدی دیگر

به یاد نگارنده ع ش ق
سلام مهربانم
                 صدایم کن تا امان یابد عابری خسته در شب باران
                 صدایم کن تا ببالم من در سحرگاهان با سپیداران
                 از آن سوی خورشید از آن سمت دریا صدایم کن 
                تو لبخند صبحی پس از شام یلدا از این تیرگیها رهایم کن
و اینک
             آری دوست داشتن زیباست     گرچه پایان راه ناپیداست
             من به پایانی دگر نیندیشم       که خود دوست داشتن زیباست
ودگر اینکه
تو از شهر غریب بی نشونی اومدی        تو با اسب سفید مهربونی اومدی
تو از دشتای دورو جاده های پر غبار        برای همصدایی هم زبونی اومدی
تو از راه میرسی پر از گرد و غبار            تمومه انتظار، میاد همرات بهار
چه خوبه دیدنت چه خوبه موندنت           چه خوبه پاک کنم غبار رو از تنت
                               غریب آشنا دوستت دارم بیا 
                          منو همرات ببر به شهر قصه ها
                           بگیر دست منو توی اون دستات
چه خوبه سقفمون یکی باشه با هم       میمونم منتظر تا برگردی پیشم
                                       توی زندونم با تو من آزادم           
                                      غریب آشنا دوستت دارم بیا 
                                  میشینم میشمارم روزا و لحظه ها
                                     تا برگردی بیای بازم اینجا
چه خوبه سقفمون یکی باشه با هم   میمونم منتظر تا برگردی پیشم
                                                                      دوستت دارم مهربان
                                                                                                گلروی تو

واسه دل تنگ خودم

به یاد نگارنده ع ش ق
بهترین بهونه واسه بودن و عاشق موندن سلام
بازم دلتنگی مهمون دلمه....دوباره همه اشکای دنیا تو چشمام دعوت دارن....مثل همیشه
دلم واسه دیدنت تنگ شده، دلم داره بهونه مهربونیاتو میگیره، گوشام داره واسه شنیدنت
صدای پر از صداقت پرپر میزنه،‌چشمام داره واسه دیدن چشای پر رمزو رازت اشکاشو قربونی
میکنه.....
آخه نامهربون.....................................نمی دونم باید جای این نقطه چینا چی بذارم فقط
می دونم که
سکوتم از رضایت نیست      دلم اهل شکایت نیست
هزار شاکی خودش داره          خودش گیر گرفتاره
که درد گذشته از شکایت                هنوزم پای بندیم در رفاقت
میریزه توی خودش دل قصه هاشو       آخه هیچ کس نمیخواد قصه هاشو
میدونم حتما حالا هم که داری این نوشته ها رو میخونی با خودت میگی: گلرو اصلا
ازت انتظار نداشتم چقدر زود خسته و نا امید شدی؟؟؟ به این زودی؟؟؟؟ تو که
همیشه دم از صبر و مقاومت میزدی پس چی شد حالا؟؟؟به این زودی کم آوردی؟؟؟؟؟به همین آسونی جا زدی خانوم؟؟؟؟؟
اما جواب من می دونی چیه؟؟؟؟ جواب من اینه خوب گوش کن
اول از همه نه من خسته شدم نه نا امید قبلا هم اینو گفتم اما امروز از دستت دلگیرم خیلی
هم زیاد.......آخه خیلی نامهربون شدی،مهربون من با تو فرق داشت آخه اون تا می گفتم
دلم گرفته کلی حرفای خوب خوب میزد که دلتنگیام یادم بره........مهربون من هر وقت بهش
می گفتم دلم واست تنگ شده می گفت خوب دل منم واست تنگ شده عزیزم ( یادت میاد
یه چند روز رفتی مسافرت همون دفعه که من فرداش امتحان ریاضی داشتم بعدش
من بهت گفتم یه ذره دلم واست تنگ شده اما تو گفتی من بدون غرور میگم که خیلی
دلم واست تنگ شده یادته؟؟؟ یادت میاد بهم گفتی خیلی مغروری و ..........)
پس اون مهربون من کجاست؟؟؟؟ من اونو میخوام نه تورو که خیلی نامهربونی............
راستی دیشب سیاوش قمیشی می گفت
این حقیقت است که از دل برود هر آنکه از دیده رود!!!!!!!!!!!!!!!!!
آره راست میگه؟؟؟؟؟؟ یعنی هرکی هرکیو ندید مهرش از دل اون پاک میشه؟؟؟؟ من که باورم
نمیشه!!!!!!!!!تو باور میکنی؟؟؟؟؟؟
یه عالمه حرف داشتم که بگم اما این بغض نمی زاره بگم......فقط یه چیزو ازت میخوام که تورو
خدا نه نگو بهم
تورو به خدا قسم.....تو رو به عشق قسم.......تورو به مهربونی.......تورو به انسانیت  قسم که  مهربون منو بهم برگردون من اونو میخوام فقط اونه که منو می فهمه فقط
اونه که همه زندگیه منه پس بهم برگردونش تو رو خــــــــــــــــــــدا

عشق یا عادت؟؟؟؟؟

به یاد نگارنده ع ش ق
بهترین خوب دنیا سلام
این چند روزه کلی خوشحالم چون که میدونم تو به کلبه دلتنگیام سر میزنی . این چند روزه همش سعیم این بود که نوشته هام واسه تو باشن و خوشحالت کنن گرچه گاهی اوقات یه 
خورده غر میزنم اما خوب اینو بذار به حساب نازک نارنجی بودن من. راستی دیشب آهنگ عادت سیاوش قمیشی رو به یاد تو یه عالمه بار گوش دادم . یادت میاد اینو واسم میذاشتی
بعدش من ازت میپرسیدم چرا این آهنگو دوست داری تو هم جواب میدادی آخه خیلی لطیفه آره
یادت میاد؟؟؟منم دیشب این آهنگو ۱۰۰۰بار گوش دادم . دیشب احساس کردم سیاوش قمیشی داره حرفای منو میزنه آخه اونا حرفای منه به تو مخصوصا اونجایی که میگه
توی خلوت خودم تنها فقط مال منی ( چون توهم همیشه مال منی)
اما یه چیزو توی اون آهنگ نفهمیدم و اون اینه که دوست داشتن یه نوع عادته یا عادت نوعی از دوست داشتنه؟؟ یعنی چون دوستش داری بهش عادت کردی یا نه برعکس چون بهش عادت کردی دوستش داری؟ اصلا رابطه عادت با دوست داشتن چیه؟؟؟ 
ولی در کل خیلی آهنگ زیبا و پرمحتوایه. اونقدر هم لطیف و شاعرانه است که خوبخود اشک
آدمو در میاره منم که مثل همیشه اشکام دم دستمن . راستی اون کبوتره که گفتم میاد لب پنجرمون قهر کرد و رفت میدونی چرا آخه گفت که هر وقت یاد گرفتی صبور باشی و نذاری شب
توی دلت خونه کنه من میام؟؟؟؟ این چند روزه هرچی واسش دون ریختم نیومد انگاری راستی 
راستی قهر کرده باید سعی کنم یه جوری دلشو به دست بیارم چون هم میخوام نامه های تو رو  واسم بیاره هم اینکه همه میگن تا توانی دلی بدست آر دل شکستن هنر نیست......
حالا منم میخوام به حرف بقیه گوش کنمو هر جور شده برشگردونم ببینم مگه توهم کبوتر
بودی که زود از روی پنجره دل من پر کشیدی و رفتی؟؟ شاید تو هم قهر کردی یا نه شاید 
خواستی با رفتنت منو امتحان کنی؟؟ تا با رفتنت بفهمی که چقدر دوستت دارم و برام عزیز و مهمی یا که چقدر من صبور و پرطاقتم؟؟؟؟؟ 
اما اینو بدون که اگه کبوتر هم باشی که از پنجره اتاقم پر کشید و رفت مطمئن باش
هر کاری میکنم که برگردیو بازم لب پنجره دلم ساکن شی البته این دفعه واسه همیشه.... قول میدم انقده واست دون مهربونی بریزم که با عشق به طرفم پرواز کنی.......راستی تو میدونی عشق دو کبوتر چه جوریه؟؟؟ کبوترا عاشقترن یا آدما؟؟
و تو ای کبوتر سفید عشقم من همچنان به انتظار بازگشتت لب پنجره تنهاییهایم ایستاده ام تا دوباره به سمتم پر بکشی. بگو چند کوچه باید انتظار بکشم که باز دلت
هوای پنجره ام را بکند؟؟؟چند دریا صبر را تحمل کنم که پرنده ام به آشیانه برگردد؟؟؟
چند اقیانوس شب سرد و تاریک رو به خانه  دلم را ندهم تا تو مهمان روزای روشن و
آفتابیم شوی؟؟؟
و در آخر هم این شعر رو که حرفای خودمه از زبون سیاوش قمیشی تقدیم تنها کبوتر هم پرواز زندگیم  میکنم که خیلی دلم هوای همربونیاشو کرده
هرگز نخواستم که تو رو با کسی قسمت بکنم
یا حتی از تو با خودم یه لحظه صحبت بکنم
هرگز نخواستم که به داشتن تو عادت بکنم
بگم فقط مال منی به تو جسارت بکنم
اونقدر ظریفی که با یک نگاه هرزه میشکنی
اما تو خلوت خودم تنها فقط مال منی
ترسم از اینه که رو تنت جای نگاهم بمونه
یا روی شیشه چشات غبار آهم بمونه
تو پاک و ساده مثل خواب حتی با بوسه میشکنی
شکل همه آرزوهام تجسم خواب منی
حتی با اینکه هیچ کس مثل من عاشق تو نیست
پیش تو آیینه چشام حقیر لایق تو نیست
                                          دوستت دارم.......دوستت دارم.......دوستت دارم
                                                                                               گلروی تو

حضور

به یاد نگارنده ع ش ق
آدینه ها با نشاط پنجره خاطراتم را می گشایم
تا با دیدن چشم انداز آن دقایقی لبخند را مهمان لبهای خسته ام کنم
نامت را در ذهن اقاقی ماندگار میکنم 
میدانم که می آیی تا به این همه انتظار تلخ پایانی سبز بدهی 
میدانم که می آیی و قفل خانه خوشبختی هام را
با شاه کلید مهربانیت میگشایی
 با آمدنت تمامی لحظه هایم را به رنگ
 عشق و محبت نقاشی میکنی 
 

دیدار

به یاد نگارنده ع ش ق 
شب در رگهای خورشید لانه کرده بود
مهتاب پر از روشنایی به دیدار آفتاب میرفت
باد شعر آشنایی را زمزمه میکرد
عطر شقایق سرخ مانند عشق 
در تمام تنم به رقص درآمده بود
دستانم با حس گرمای دستانت
 به اوج خواستن رسیده بود
نگاهم با درک زلالی نگاهت
لحظه ها را به فراموشی هدیه داده بود
دلم با دیدن چهره مهربانت تپشهایش را
به پیچک زمان سپرده بود
زبانم از مشاهده این صحنه های زیبا
به بند درآمده بود.................................

من امروز خیلی خوشحالم

به یاد نگارنده ع ش ق
قشنگترین امید زندگی سلام
همیشه شروع نوشته هام خیلی سخته واسم آخه میمونم از چی و از کجا شروع کنم؟
چه جوری دلتنگیامو با نوشته هام نشون بدم تا ثابت کنم عاشقترین عاشقم. راستی
چرا آدما همیشه میخوان ثابت کنن که از همه عاشقترن مگه توی عشق چی هست که
همه میخوان با تمام وجود حسش کنن و نشون بدن که از عشق یا کلا عشق اونا بالاتر
هیچی نیست؟؟؟؟ امروز خیلی خوشحالم آخه میدونی چرا چون دیشب مصمم و قاطعانه
 تصمیم خودمو به داداشت گفتم. گفتم که خیلی دوستت دارم........ بهش گفتم که واسه همیشه منتظرت میمونم و محاله تنهات بذارم اما دیشب یهویی یاد یه حرفت افتادم که بهم گفتی تو چه جوری میخوای جلوی خونواده من از رابطمون دفاع کنی اما من دیشب این کارو کردم بهش گفتم که من دوستت دارم و حاضر نیستم به هیچ وجه تورو از دست بدم اونم خوشحال شد و بهم تبریک گفت تازه یه عالمه پیغام هم بهش دادم که به تو برسونه اونم با کمال میل قبول کرد . چقدر خوبه که اون هست که من میتونم ازش حالتو بپرسم یا اینکه پیغامامو از طریق اون بهت بدم ولی میدونی چیه تا بهم گفت به خاطر کارش یه مدت طولانی نیست خیلی دلم گرفت آخه تنها کسی که میشد بهاش دلتنگیامو نسبت به تو فراموش کنم اون بود تو که نمیدونی کپی خودت صحبت میکنه همون کلمات و همون لحن آشنای تو.... اما
با اینحال خیلی خوشحالم که ..............................امروز صبح که از خواب پاشدم به یاد تو و 
با چشای تو به دریا نگاه کردم تا حالا دریا رو این جوری ندیده بود آروم و طلایی تازه بهم لبخندم میزد اونقده لبخندش ناز و ملیح بود که ناخود آگاه منم لبخند زدم. راستی یه چند روزیه یه کبوتر سفید عینوهو کبوتر نامه روسونا میاد و رو بالکنمون میشینه. نمیدونم نشونه چیه اما دلم گواهی میده که یا خبری از تو واسم آورده یا این که میخواد بگه داری میای اما مامان مثل همیشه غر میزنه که کبوتر اومد نیومد داره آزادش کنین بره اما من هر روز واسش دون میریزم شاید اونجوری پارتی بازی کنه و بهم بگه واسه چی اومده لب پنجرمون؟؟ میخوام بهش بگم که اگه از تو برام نامهای آورده زودی بهم بده آخه دیگه دلم طاقتت بی خبری از تو رو نداره.میدونم 
اونم یه خبرایی داره و آخرش هم مجبور میشه بهم بده آخه میخوام اونقدر بهش مهربونی کنم
که دیگه روش نشه بهم نه بگه. ببینم هنوزم شبا ماهو می بینی؟؟ هنوزم شبا قبل از خواب
کی اشکاتو پاک میکنه^ء ابی رو گوش میکنی؟ من که همه این کارا رو میکنم،ماهو میبینم شاید
مهربونتر شد و تو رو بهم نشون داد. آهنگو میزارم تا ببینم میتونم واسه سوالاش جواب پیدا کنم
یا نه؟  البته فقط به یه جواب رسیدم اونم اینه که دلم میخواد یا بهتره بگم که آروز دارم خودم باشم یعنی به نظر تو میشه؟؟؟؟ ببینم تو میدونی چرا خیلی از سوالای من بی جواب میمونه شاید سوالام اشتباست یا شایدم خیلی رویایی فکر میکنم ؟؟؟؟
اما با تموم این حرفا خیلی خوشحالم که تو مال من شدی.... دیدی بالاخره من تصاحبت کردم
چیزی که تو دوست داشتی البته اینو بگم که من همیشه مال تو هستم و میمونم و هیچکی نمیتونه منو ازت بگیره تو هم همین جور تا همیشه مال من هستی ما مال هم دیگه ایم خودت میدونی ستاره قلب منی با من میمونی 
راستی یادت نره به قاصدک عشقمون بگی واسم خبرای خوب خوب از تو بیاره
چون من منتظرم، منتظره منتظر..........
                                                                     گلروی همیشگی تو 

آری یا خیر؟؟؟؟؟؟

به یاد نگارنده ع ش ق
میگویند تصمیم بگیر آری یا خیر؟ مردد می مانم به خاطرم میاید که اگر بگویم آری 
زندگی دیگری را که تنها امیدش اوست را تباه کرده ام همه میگویند تمام زندگی 
دخترک فقط اوست.... می اندیشم که اگر بگویم نه با دست خود دلم را به قتلگاه 
دلهای عاشق سپرده ام و تو را به هیاهوی وحشیانه باد..... میدانم اگر بگویم نه رنگ سیاه تردید و نفرین را به خود هدیه میکنم . غرق در این افکار با خود زمزمه میکنم
  سراپا اگر زرد و پژمرده ایم 
  ولی دل به پاییز نسپرده ایم
  چو گلدان خالی لب پنجره          
  پر از خاطرات ترک خورده ایم  
  اگر داغ دل بود ما دیده ایم
  اگر خون دل بود ما خورده ایم
  اگر دل دلیل است ما آورده ایم 
  اگر داغ شرط است ما برده ایم
   گواهی بخواهید اینک گواه 
  همین رخمهایی که نشمرده ایم
 و ناگاه به این می اندیشم که آری یا خیر؟؟ خوشبختی ما یا زندگی دخترک؟؟؟
 و چونان گذشته برای سوالاتم جوابی نمی یابم . میخواهم فداکار باشم اما انگار
از توانم خارج است آخر اوست که مرا فریاد می کند و من مردد و بهت زده فقط
نظاره گر می شوم!!!!!!!!