دهـــــــل

به یاد نگارنده ع ش ق
صــــــدای دهــــــــــــــــل میاد
صـــــــدای دهــــــــــــــــل میاد
از توی سینــــه کـــش کوههای بلنــــــد
از جاده هـــــایی که به دل می رسنـــد
ایـــــــن صـــدا از دهـــــل مــــــردیه که
غـــــــم عشقی توی دلــــــــش زندونیه
سوخــــــته با هر آتیــــش ساده ای که
روبروش افـــــــروخته و ارزونیــــــــــه
حالا وقتـــــی که هوا ابـــــــری میشه
قلب عـــــــاشقش دوباره می تپـــــــه
میـــــاد انگار یـــه دســــــت پنهـــــونو
پــــــرده سیــــــاه رو قلبش می کشه
اون وقــــته که با صــــــدای دهـــــلش
می کشه فـــــریاد دل از توی سینــــــه
میگه عـــــاشقم میســـــوزم تا ابــــــد
اگــــه راه و رسـم عـــــاشقی اینــــــه