تولدی دیگر
به یاد نگارنده ع ش ق
سلام مهربانم
صدایم کن تا امان یابد عابری خسته در شب باران
صدایم کن تا ببالم من در سحرگاهان با سپیداران
از آن سوی خورشید از آن سمت دریا صدایم کن
تو لبخند صبحی پس از شام یلدا از این تیرگیها رهایم کن
و اینک
آری دوست داشتن زیباست گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایانی دگر نیندیشم که خود دوست داشتن زیباست
ودگر اینکه
تو از شهر غریب بی نشونی اومدی تو با اسب سفید مهربونی اومدی
تو از دشتای دورو جاده های پر غبار برای همصدایی هم زبونی اومدی
تو از راه میرسی پر از گرد و غبار تمومه انتظار، میاد همرات بهار
چه خوبه دیدنت چه خوبه موندنت چه خوبه پاک کنم غبار رو از تنت
غریب آشنا دوستت دارم بیا
منو همرات ببر به شهر قصه ها
بگیر دست منو توی اون دستات
چه خوبه سقفمون یکی باشه با هم میمونم منتظر تا برگردی پیشم
توی زندونم با تو من آزادم
غریب آشنا دوستت دارم بیا
میشینم میشمارم روزا و لحظه ها
تا برگردی بیای بازم اینجا
چه خوبه سقفمون یکی باشه با هم میمونم منتظر تا برگردی پیشم
دوستت دارم مهربان
گلروی تو
