عشق یا عادت؟؟؟؟؟

به یاد نگارنده ع ش ق
بهترین خوب دنیا سلام
این چند روزه کلی خوشحالم چون که میدونم تو به کلبه دلتنگیام سر میزنی . این چند روزه همش سعیم این بود که نوشته هام واسه تو باشن و خوشحالت کنن گرچه گاهی اوقات یه 
خورده غر میزنم اما خوب اینو بذار به حساب نازک نارنجی بودن من. راستی دیشب آهنگ عادت سیاوش قمیشی رو به یاد تو یه عالمه بار گوش دادم . یادت میاد اینو واسم میذاشتی
بعدش من ازت میپرسیدم چرا این آهنگو دوست داری تو هم جواب میدادی آخه خیلی لطیفه آره
یادت میاد؟؟؟منم دیشب این آهنگو ۱۰۰۰بار گوش دادم . دیشب احساس کردم سیاوش قمیشی داره حرفای منو میزنه آخه اونا حرفای منه به تو مخصوصا اونجایی که میگه
توی خلوت خودم تنها فقط مال منی ( چون توهم همیشه مال منی)
اما یه چیزو توی اون آهنگ نفهمیدم و اون اینه که دوست داشتن یه نوع عادته یا عادت نوعی از دوست داشتنه؟؟ یعنی چون دوستش داری بهش عادت کردی یا نه برعکس چون بهش عادت کردی دوستش داری؟ اصلا رابطه عادت با دوست داشتن چیه؟؟؟ 
ولی در کل خیلی آهنگ زیبا و پرمحتوایه. اونقدر هم لطیف و شاعرانه است که خوبخود اشک
آدمو در میاره منم که مثل همیشه اشکام دم دستمن . راستی اون کبوتره که گفتم میاد لب پنجرمون قهر کرد و رفت میدونی چرا آخه گفت که هر وقت یاد گرفتی صبور باشی و نذاری شب
توی دلت خونه کنه من میام؟؟؟؟ این چند روزه هرچی واسش دون ریختم نیومد انگاری راستی 
راستی قهر کرده باید سعی کنم یه جوری دلشو به دست بیارم چون هم میخوام نامه های تو رو  واسم بیاره هم اینکه همه میگن تا توانی دلی بدست آر دل شکستن هنر نیست......
حالا منم میخوام به حرف بقیه گوش کنمو هر جور شده برشگردونم ببینم مگه توهم کبوتر
بودی که زود از روی پنجره دل من پر کشیدی و رفتی؟؟ شاید تو هم قهر کردی یا نه شاید 
خواستی با رفتنت منو امتحان کنی؟؟ تا با رفتنت بفهمی که چقدر دوستت دارم و برام عزیز و مهمی یا که چقدر من صبور و پرطاقتم؟؟؟؟؟ 
اما اینو بدون که اگه کبوتر هم باشی که از پنجره اتاقم پر کشید و رفت مطمئن باش
هر کاری میکنم که برگردیو بازم لب پنجره دلم ساکن شی البته این دفعه واسه همیشه.... قول میدم انقده واست دون مهربونی بریزم که با عشق به طرفم پرواز کنی.......راستی تو میدونی عشق دو کبوتر چه جوریه؟؟؟ کبوترا عاشقترن یا آدما؟؟
و تو ای کبوتر سفید عشقم من همچنان به انتظار بازگشتت لب پنجره تنهاییهایم ایستاده ام تا دوباره به سمتم پر بکشی. بگو چند کوچه باید انتظار بکشم که باز دلت
هوای پنجره ام را بکند؟؟؟چند دریا صبر را تحمل کنم که پرنده ام به آشیانه برگردد؟؟؟
چند اقیانوس شب سرد و تاریک رو به خانه  دلم را ندهم تا تو مهمان روزای روشن و
آفتابیم شوی؟؟؟
و در آخر هم این شعر رو که حرفای خودمه از زبون سیاوش قمیشی تقدیم تنها کبوتر هم پرواز زندگیم  میکنم که خیلی دلم هوای همربونیاشو کرده
هرگز نخواستم که تو رو با کسی قسمت بکنم
یا حتی از تو با خودم یه لحظه صحبت بکنم
هرگز نخواستم که به داشتن تو عادت بکنم
بگم فقط مال منی به تو جسارت بکنم
اونقدر ظریفی که با یک نگاه هرزه میشکنی
اما تو خلوت خودم تنها فقط مال منی
ترسم از اینه که رو تنت جای نگاهم بمونه
یا روی شیشه چشات غبار آهم بمونه
تو پاک و ساده مثل خواب حتی با بوسه میشکنی
شکل همه آرزوهام تجسم خواب منی
حتی با اینکه هیچ کس مثل من عاشق تو نیست
پیش تو آیینه چشام حقیر لایق تو نیست
                                          دوستت دارم.......دوستت دارم.......دوستت دارم
                                                                                               گلروی تو