به یاد نگارنده ع ش ق
تقدیم به مسافری که اصلا دلم نمی خواد بری
وکاشکی میشد همیشه پیشم بمونه
ک ا ش ک ی
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی
آره بازم منم همون دیوونه همیشگی
چه میکنی باسرنوشت
دلم واست تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت
حال منو اگه بخوای رنگ گلای قالیه
جای نگاهت بدجوری تو صحن چشمام خالیه
ابرا همه پیش منن،اینجا هوا پراز غمه
ازغصه هام هر چی بگم بازم کمه
دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار آسمون
فریاد زدم یا تو بیا یا منو پیشت برسون
نمیدونی بی تو چه دردی کشیدم
حقیقتو واست بگم به آخر خط رسیدم
داری میری و من تنها میشم باغصه های زندگی
قسمت تو سفرمیشه و قسمت من آوارگی
نمیدونی چقدر دلم تنگ برای دیدنت
برای مهربونیات،خندیدنات، حرف زدنت
به خاطرت مونده یکی همیشه چشم به راهته
یه قلب تنها و کبود هلاک یه نگاهته
یه وقت منو گم نکنی تو دودا وشهر غریب
یه سرزمینه غربته با صد تا نیرنگ و فریب
یه وقت شبا بی خوابی خستت نکنه
غمه غریبی عزیزم زردو شکستت نکنه
اگه واست زحمتی نیست بر سر عهدمون بمون
منم تورو سپردمت دست خدای مهربون
تو از خودت برام بگو،بدون من خوش میگذره
دلت میخواست میومدم یاتنهایی بری بهتره
یادت میاد گریه هامو ریختم کنار پنجره
داد کشیدم تو رو خدا نامه بده یادت نره
یادت میاد خندیدی وگفتی حالا بذار برم
گفتم واست نامه بدم نگی عجب چه بیوفاست
بااینکه من خوب میدونم جواب نامه باخداست
تنها دلیل زندگی با یه غمی دوست دارم
داغ دلم تازه میشه اسمتو وقتی میارم
وقتی تو نیستی چه کنم با این دل بهونه گیر
مگه نگفتم چشاتو از چشم من هیچ وقت نگیر
حرف منو به دل نگیر،همش ماله غریبیه
تو می خوای بری من غریب میشم، چه دنیای عجیبیه
دلم واست شور میزنه این دلو بیخبر نذار
تورو خدا با خوبیات رو هیچ دلی اثر نذار
فکر نکنی از راه دور دارم سفارش میکنم
فقط دارم یه قدری خواهش میکنم
میگم شبا ستاره ها تا می تونن دعات کنن
نورشونو بدرقه پاکیه خنده هات کنن
گلروی تنها اما عاشق تو
توی آسمون عشقم
غیر تو پرنده ای نیست
روی خاموشیه ی لبهام
جز تو اسم دیگه ای نیست
توی قلبِ من عزیزم
هیچ کسی جایی نداره
دل عاشقم به جز تو
هیچ کسی رو دوست نداره
لحظه ها رو با تو بودن، با تو بودن، با تو بودن، با تو بودن...
کاش این با تو بودن هیچ وقت تمومی نداشته باشه هیچ وقت