از یاد نبر که از یاد نبردمت .
از یاد نبر که تمامی این سال ها ،
گوشی را برداشتم و به جای صدای تو ،
صدای همسایه ای ،‌ دوستی  ،
دشمنی را شنیده ام .
از یاد نبر که همیشه ،
بعد از شنیدن آهنگ " جان مریم "
در اتاق من ،‌ باران بارید .
از یاد نبر که با تمام این احوال
همیشه اشتیاق تکرار ترانه ها با من بود .
همیشه حنجره ی من ، هواخواه خواندن آواز آرزوها بود .
همیشه این چشم بی قرار ..

* سلام بابای بارون ..
حالت چطوره ، آقا ! دلم برات تنگ شده بود خیلی تا اینکه دیشب .. اومدم بگم نازنین هنوزم دو .. هنوزم دلم .. منو می بخشی ؟! خیلی خودخواهم که اینجوری می رنجونمت . من که به عشق تو ،‌ هر شب می نویسم و .. چرا بهت گفتم .. بعد از اینکه رفتی ،‌ کلی .. واست دعا کردم و به خدا گفتم " هیچ وقت نمی تونم انکار کنم که توی زندگیم عزیزترین آدم اون بوده پس همیشه حفظش کن از اتفاق های بد و سلامتیش رو بهش برگردن . دوست ندارم عذاب بکشه چون به محض اینکه برنجه از خودم متنفر می شم مثل الان که .. " این پست و همه ی پست های اینجا فقط مال تواه . چون این خونه ، خونه ی عشق ماست حتی اگه .. به جان بابا که تمام زندگیمه من هیچ وقت از تو دلگیر نشدم و برات بد نخواستم . من تو رو بخشیدم همون روز که می خواستی بری واسه ی همیشه . تنها دعام هم خوشبختی تو بوده که غصه نخوری و .. پس بدون اگه حالا پیشت نیستم ، دورا دور واست بهترین ها رو از خدا می خوام .خوشحالم که می آیی اینجا و .. نظرات هم به خاطر تو برنداشتم گفتم شاید یه روز .. خیلی مراقب خودت باش . همیشه شاد و بی غصه باشی ، عزیز دل من . خدا نگهدار بابای بارون .