ــ ری را ! ــ
همگان به جست و جوی خانه می گردند ،
من کوچه ی خلوتی می خواهم ،
بی انتها برای رفتن ،
بی واژه سرودن و یادهای سالی غریب که
از درخت گفتن ،‌ هزار بوسه ی پاسخ می طلبید .

* موزیک رو که زیاد کردم داشت می خوند " شب شد و باز هوای تو .. بیرون نمی ره از سرم .. نمی دونم به کی بگم .. طفلی دلم .. نمی دونستم که سرت .. " صداش رو بردم روی پیچه ی ماکزیما ، شیشه ها بالا وُ صندلی ها رو هم که تا ته خوابونده بودم با سرعتی در حد سی یا چهل . اهمیت ندادم کی داره بوق می زنه وُ ‌کی داره با نگاه چپ چپش برام شاخ و شونه می کشه . از موسیقی ، از خاطره هام ، از خودم ، از تو و‌ از حرص خوردن آدما لذت بردم وُ بعد از چندین ساعت به خونه برگشتم .