دیگر بیا برویم !
هر کسی نگران دلتنگی دریا باشد ،
تمام کتاب های جهان را می بندد ،
می رود کنار سکوت ماسه ها می نشیند و
شاعر می شود .
مطمئن باش (!)
این دامنه بی دار و درخت نمی ماند .
همیشه کسی هست که
از پرسش های پیاپی کودکی پُلی بسازد .
همیشه کسی هست که
برای مسافران صبور ایستگاه دست تکان دهد .
همیشه کسی هست که
قصه گوی گهواره های بی تکان باشد .