بعد تو هیچ چیزی ،
دوست داشتنی نیست . 
کوه غصه از دلم رفتنی نیست .
حرف عشق تو رو من با کی بگم ،
همه حرفا که آخـــــه گفتنی نیست . 

تیک تاک .. تیک تاک .. تیک تاک و این صدای گذر زمان است . می گذرد و می گذرد و باز هم می گذرد . می گذرد تا در خود گم  ِ مان کند . می گذرد تا فراموش کنیم زمان ِ بعلاوه " ه " چه بی رحمانه برایمان تدبیر فردا می اندیشد . به قول فروغ پیشتر از آنچه فکرش را بکنی ، اتفاق می افتد . انگار همین دیروز بود که دوستی مان بدون " تا " آغاز شد . آری * عزیزم سلام ! * همین روز بود که شکلات مبادله کردیم و گفتیم تا پایان دنیا دوستیم . یادت هست خندیدم و گفتم دوستی من که تا ندارد اما تو با آن چهره ی مصمم و مغرورت تای دوستیمان را مشخص کردی . عجب خاطرات رشک برانگیزی . عجب دنیای بی رحم و نفرت انگیزی . یک هفته ی دیگر که سپری شود ، دوستی بی تای ما ، تا دار می شود . دیگر نیستی تا از خواندن تک به تک کلماتم لذت ببری . دیدی آخر مثل همیشه حرف ، حرف ِ تو شد . چقدر خوشبخت است آن دخترک غریبه ای که بی هیچ تمنایی تو را در کنار دارد . حتم دارم هزاران هزار بار فخورتر از من  ِ بازنده ، خود را به تو می چسباند تا ثابت کند مرا نیز برده است . خود را برنده ی تمام عیار نرده ی عشق من و تو  می شناسد . می بینی چگونه با نگاه های پر انزجار یکایک واژه هایم زیر و رو می کند تا مبادا هوس قر زدن یگانه یاورش به سرم بزند . او چه می فهمد این کلمات با چه خون دلی بر در و دیوار  ِ بی جان ِ این خانه نگاشته می شود . او چه می داند دریا دریا باران باریدن در ازای لاف استحکام چه طمعی دارد . او که این ها در باور کوچکش نمی گنجد . هرگز حالم را نخواهد دانست ، زمانی که تای ِ دوستی ما در برابر پیوند بی تای او از ریشه فرو ریزد و ویران شود . مطمئنن آن روز من با تمامی قوا به تحلیل می روم و چیزی از ظاهر سرد و بی تفاوتم باقی نمی ماند .