به یاد نگارنده ع ش ق

                           

زیبا !
هوای حوصله ابری است ،
چشمی از عشق ببخشایم تا
رود آفتاب بشوید ، دلتنگی  ِ مرا .
زیبا ! .. زیبا ! .. 
هنوز عشق در
حول و حوش چشم تو می چرخد ،
از من مگیر چشم !
دست مرا بگیر و
کوچه های محبت را با من بگرد .
یادم بده چگونه بخوانم تا
عشق در تمامی دل ها معنا شود .
یادم بده چگونه نگاهت کنم که
تردی بالایت در تند باد عشق نلرزد .
زیبا !
آن گونه عاشقم که
حرمت مجنون را احساس می کنم .
آن گونه عاشقم که
نیستان را یک جا هوای زمزمه دارم .
آن گونه عاشقم که
هر نفسم شعر است .
زیبا !
چشم تو شعر ،
چشم تو شاعر است .
من دزد شعرهای چشم تو هستم .
زیبا !
زیبا ، کنار حوصله ام بنشین .
بنشین ، مرا به شطّ غزل بنشان .
بنشان مرا به منظره عشق ..
بنشان مرا به منظره باران ..
بنشان مرا به منظره رویش ،
من سبز می شوم ..
زیبا !
زیبا ، ستاره های کلامت را
در لحظه های ساکت عاشق بر من ببار .
بر من ببار تا که برویَم بهاروار .
چشم از تو بود و عشق ،
بچرخانم بر حول این مدار .
زیبا ! زیبا !
تمام حرف دلم این است :
« من عشق را به نام تو آغاز کردم .
در هر کجای عشق که هستی ،
آغاز کن مرا . » *

* محمدرضا عبدالملکیان 
* خط به خط این کلام مقدس نشانی از من و توست . زیبا طرحیست از تو و من هم همان دزد شعر چشمهای تو !