به یاد نگارنده ع ش ق

                            

چشمای منتظر به پیچ جاده
دلهره های دل ِ پاک و ساده
پنجره ی باز و غروب ِ پاییز
نم نم بارون توی خیابون خیس
توی ذهن کوچه های آشنایی
پر شده از پاییز  ِ تن طلایی
تو نیستی و وجودمو گرفته
شاخه ی خشک ِ پیچک تنهایی
یاد تو هر تنگ غروب تو قلب من می خونه
سهم من از با تو بودن غم تلخ غروبه
غروب همیشه واسه من نشونی از تو بوده
برام یه یادگاریه جز اون چیزی نمونده

* چه دردیست در میان جمع بودن ولی در گوشه ای تنها نشستن ..
* میشه برام بخندی ، آخه دل من برای خنده هات خیلی ‌تنگ شده ..
* کاش من هیچ وقت خورشید نشم ،‌ نه !