به یاد نگارنده ع ش ق
یگانه معبود پاکی هایم
به شیرینی خنده های مهربان تو ، سوگند ،
جای جای این خانه ی کوچک
لبریز از انوار طلایی عشق است ..
بوی یاس های وحشیی که
عاشقانه به دیدار بنفشه های خندان می روند
فضای کلبه ی دلتنگی هامان را پر کرده است ..
دریای ژرف و آبی مان ، زیرکانه و ریز ریز
به این همه خوشبختی چشمک می زند
و صدفاهای رنگی مان ، به شنی بازی
در سواحل عشق دعوتمان می کند .
می بینی مهربان ترین من ،
بودن من و تو ، با هم ،
دنیایی را به شور و شادی می آورد .
* خداوندگار عشق ، تو را بر تمامی عظمت و مهربانیت سپاس .. به لطف دستان بخشایش گر توست که لحظه هامان لبریز از عشق و خشنودی می شود .. می دانم هر کلمه ای بخواهد عطوفت تو را شاکر باشد ، خود شرمنده این همه بزرگی و عدالت تو می شود ولی دوست دارم این حقیقت را بارها و بارها فریاد کنم که " من در هر مرام و مسلکی که باشم بر تو ، ای ازلی ترین نگارنده عشق ، با سرافرازی عاشقم .. "
