به یاد نگارنده ع ش ق 

               

* دوست دارم حرفای دلمو برات بنویسم اما کلمه هام دارن بی انصافی می کنن . باور می کنی مثل بچه ها قهر کردن و رفتن یه گوشه کز کردن و میگن نمی خوایم بیایم روی کاغذ . آخه می دونی ، مهربون ! وقتی دلم برات خیلی میشه و گریه می کنم ، کلمه هام بغض می کنن و واسه نوشتن به جای کمک ، باهام لجبازی می کنن . نمی دونم شاید اونا هم مثل من گاهی وقتا از سر  ِ دلتنگی سرکش و لجوج میشن .

شبی با خیال ِ تو همخونه شد دل
نبودی ، ندیدی چه ویرونه شد دل
نبودی ، ندیدی پریشونیامو
فقط باد و بارون ، شنیدن صدامو 
غم سرد و وحشی به ویرونه می زد
دلم با تو خوش بود و پیمونه می زد
نه یک شب که هر شب دلم ، بیقراره
می خواد مثل بارون بباره ، بباره
شب  ِ مرد  ِ تنها ، پر از یاد یاره
پر از گریه ی تلخ ِ بی اختیاره
شبای جوونی چه بی اعتباره
همش بی قراری ، همش انتظاره

(‌ ابی )

پ.ن : این آهنگ تورو یاد  ِ چیزی نمی ندازه ؟!