شُک

به یاد نگارنده ع ش ق

                          

کودک عاشق کجا شد شور آواز قشنگت
درقفس چون قلب خود هر لحظه نالانت نبینم
تکیه کن بر شانه ام ...
تا غم بی تکیه گاهی را به چشمانت نبینم
قصه دلتنگیت را خوب ِ من ، بگذار و بگذر
...
گریه دریاچه ها را تا به دامانت نبینم
...
...
تا که سیل اشک را زین بیش مهمانت نبینم

...

تنها آوازیست که اسرینهایم را از فرو چکیدن باز می رهاند ... وقتی تو گریه می کنی ... ولی من که هنوز گریه نکردم ... سجادم هنوز پهنه ولی من که با خدا قهرم ... همه چیز خوب است به جز من و ... هیس ! بیمار داریم ! بی انصاف نباش همه اینجا نیاز به استراحت دارند ... ماه می خندد به من و دیوانگیهایم ... نسترن ای عشق من ! باید آروم بود و پر خاطره ... زندگی همینه ... خدا هم اینه ؟! مهر می بلعد تمامی اشکهایم را ... طاقت ز کف نداده ام هنوز ... بس کن دیگه !!!!!!!!!!!!!!!!!

** همه چیز مثل یه شُک بود ... خون ، ریحانه ، نازی ،‌ من ،‌ رقص ،‌ دکتر ، اشک و ... باورم نمیشه ... امتحان سختیه ! سخت تر از همیشه ! خیلی خیلی سخت تر !!!