اولین شعر قافیه دار !

به یاد نگارنده ع ش ق 

        

                                   کاش کسی بود حال ما را می فهمید 
                            در این سکوت بی کسی احوال ما را می پرسید
                                خسته شدم زین تنهایی مفرط غیغوله وار 
                              کاش چشمان تو بود تا ناز نگاه مرا می غُرید

                                                      ( ه ... )

* روزای ۵ شنبه و جمعه دلتنگی بیداد می کنه ... کاش می شد آروم شم !

* خوشحالم که تونستم اولین شعر قافیه دارمو بنویسم ... با اینکه چندان خوب نشده اما ...

* اونقدر جای خالی مامان و وروجک کوچولو حس میشه که ...

* وقتی نمی تونم کلمه هام رو توی ذهنم مرتب کنم اعصابم یه جورایی خط خطی میشه !

* وقتی تو نیستی انگاری هیچکی نیست ... چقدر سخته که ...

* دوست دارم مبهم باشم و غیر قابل خوندن جوری که هیچ کس جز خودم و شاید تو ، نتونه درک کنه چی داره توی درونم می گذره !

* تو یه شاهزاده قصه ، من یه دختر فقیر ! تو و اون قصر بلوری ، من و کلبه ای حقیر ! تو و کالسکه زرین توی جاده های نور ، صد هزار عشق سر راهت ، دلای پر از غرور !
گردناشون پر الماس ، پیرهناشون همه اطلس ، من یه دلداده عاشق ، من یه سرگردون بی کس !  تو به دنبال محبت هر کجا سر می کشیدی ، تو فقط عشقو می خواستی ، به منه خسته رسیدی ! بین اون دلای عاشق دلتو به من سپردی ، برای پاهای خسته کفش نقره ای آوردی ...

* ...