میلاد نور مبارک

به یاد نگارنده ع ش ق
 دوستای خوب و مهربونم سلام
اول از همه عید همتون مبارک باشه  مخصوصا عید مهربون خودم که خیلی دلم
واسش تنگ شده... مهربون من عیدت مبارک اومدم امروز یه عیدی بدم بهت..
یه نوشته دیگه که امیدارم خوشت بیاد.مراقب خودت باش و بدون که من همیشه
به یادتم و واست دعا میکنم تازه مهمتر از همه اینکه خیـــلی دوســـــتت دارم
و این عیدی تو :
مهربون من قبل از این که تو بیای یه شاخه یخ زده بر درخت زمستون بودم. همه آرزوم
جدایی از زمستون بود و پیوستن به بهار.تا اینکه تو اومدی ساده و بی ریا، پاک ومعصوم
گرمای عشقت همه یخ های تنمو آب کرد و ازش دریا ساخت . حالا دیگه من اون شاخه 
سرد و بی روح نبودم.... من یه شاخه جوون بودم که از دستای مهربون تو غمامو هرس 
کرده بود و کود شادی رو به ریشه ام هدیه کرده بود....... تو خون زندگی رو در آوندهای 
مرده من به جریان انداختی....زندگی واسه من آغاز شد...ناجی من شدی؛
ای همه هستی من، میخوام بدونی بدون تو بازم میشم همون شاخه یخ بسته
زمستونی که سرخی دل کوچکشو سفیدی برفای زمستون پاک کردن . بدون تو
بازم همون زندونی زوزه های باد میشم. پس نذار دلی با بزرگی دل تو خودشو
بزرگ حس کرده و با شعله های مهربونی توی قلبت گرمای یه عشق رو حس
کرده، برگاش بوی پاییز بده....نذار دستای نامهربون آدم برفی زمستونی قلب
 کوچیک جوونه بهاری رو برای همیشه یخی کنه می دونی که قلب یخی تا ابد
زنده نمیشه....
من از پشت شبهای بی خاطره 
                    من از پشت زندان غم آمدم
                                  من از آرزوهای دور و دراز 
                                                    من از خواب چشمان نم آمدم
                                                                    تو تعبیر رؤیای نادیده ای 
                                                                             تو نوری که بر سایه تابیده ای
                                                               تو یک آسمان بخشش بی طلب 
                                                    تو بر خاک تردید باریده ای
                                       تو یک خانه در کوچه زندگی 
                   تو یک کوچه در شهر آزادگی
تو یک شهر در سرزمین حضور 
              تویی راز بودن به این سادگی
                                  مرا با نگاهت به رؤیا ببر
                                                مرا تا تماشای فردا ببر
                                                        دلم قطره ای بی طپش در سراب 
                                                                                مرا تا تکاپوی دریا ببر
                                                                                                  گلروی تو