باور احساس

به یاد نگارنده ع ش ق
کاش می شد بذر محبت رو دردلهامون ماندگار کنیم
کاش این بذر ریشه مضاعف داشت
کاش دلهامون دریایی می شد
کاش اسمون نگاهمون هیچ گاه ابری نمی شد
کاش می شد نور عشق رو به دلهای خسته مون بتابونیم
کاش می شد مهربونی را به سفره نگاهامون مهمون کنیم
کاش می شد سبزی بهار را به خونه دلهامون دعوت کنیم
کاش میشد شوق پرواز رو تو پرهامون گسترش بدیم
کاش میتونستیم دوستیهامون رو به توان عشق برسونیم
کاش می شد عشقهامون رو در بینهایت ضرب می کردیم
کاش می شد نفرت رو مبهم جلوه بدیم
کاش می شد ترانه دوست داشتن را چشم تو چشم هم،
همصدا هر ثانیه زمزمه کنیم
کاش میتونستیم از غمهامون مشتق بگیریم ومساوی صفر قرار بدیم
کاش می شد از کنیه هامون جذر بگیریم
کاش می شد حد هجران رو به سمت صفر میل داد
کاش می شد حد در کنار هم بودن و عاشقونه موندن رو به بینهایت سوق داد
کاش می شد افتابی بودنه دلهامون رو با هم جمع کنیم
کاش می شد ابری بودنه چشمامون رو از هم کم کنیم
کاش می شد از لبخند رو لبامون انتگرال بگیریم
کاش می تونستیم تلخی نگاهامون رو فاکتور بگیریم
کاش وسعت قلبهامون!n ) n فاکتوریل) می بود
کاش دلهای شیدامون به وسعت دریای بیکران مجهولاتمان عاشق می موند
کاش می شد عشق رو در نگاه هم به بینهایت به توان بینهایت برسونیم
کاش می شد به اندازه شمارش اعداد عاشق هم باشیم