نیاز

به یاد نگارنده ع ش ق
حرف رفتنت که میشه                  دلم انگار میشه پرپر
نمی خوام بیاد شبی که             واسه ما شه شب اخر
صد هزار تاحرف نگفته                 واسه تو،تو سینه دارم
شب و روز از تو نوشتن           همش همینه کارم
جریان گرم عشقه                     لحظه لحظه با تو بودن
تو وجود من نشسته                 بی تو از غصه سرودن
کاش میشد اینو بفهمی         که چقدر برام عزیزی
وقته رفتنت یه دنیا غصه            توی دلم می ریزه
خوبه این مداد و کاغذ               همدم تنهایی هامه
خوبه وقتی بی تو هستم         دست کم اینا باهامه
توی دنیای وجودت                  جزء محبت نمی بینم
حس من حس غریبی             از غم و عشق و نیازه
میدونم میای یه روزی         با یه دنیا حرف تازه!!
شاید اونوقت بفهمی چقدر دوستت دارم