به یاد نگارنده ع ش ق

               

اگر روزی خواستم
طرحی از آرزوهایم را ،
بر بومی از فرداهای خوشبخت بنگارم
حتم داشته باش ، فقط و فقط ،
به سراغ خود ِ تو میایم !
بگذار کمی بیندیشم ،
آهان .. فهمیدم !
باید زردی نگاه خسته ات ،
خورشید طلایی روزهایم شود
و نارنجی پر شور شطینت های جوانیت ،
انوار کوچک سیب نورانیم را مادری کند ..
سرخی دلت ، می تواند
شرم گونه های دخترانه ام باشد و 
پیش از پیش خواستنی ترم کند ..
سبزی معجزه گر  ِ دستانت
بهار سبز پوش لحظه هایم خواهد شد ..
آبی خوش رنگ مهربانی هایت ، هم ،
قاب دریا و آسمان را رنگ آرامش خواهد زد  
و صورتی خنده هایت زیباترین ملودی ، 
تابلوی خوشبختی هایم را خواهد نواخت ..

* کسی می تونه اونقدر که من تو رو دوست دارم ، کسی رو دوست داشته باشه ؟!