بانو !

عاشقانه هام تمامی ندارند وقتی لب هات برقصند زیر نور مهتاب ، برام . می لزرد نگام و توی دلم ، وای ، فقط خدا دانسته و می داند که .. .. .. .. . پنهان نمی کنم ، حرف هام را ازت ولی دیگر بانو روم نمی شود بگویم زندگی بی تو‌ دست کمی از جهنم ندارد ،‌ برام . راستی ! زیبا و تب دار شده ای امشب ، زیباتر از خنده هات حتی حالا . آنقدر ملیح که هوس می کنم ، لای تاب تاب ِ موهات گم شوم وُ " نرگست " پیدام نکند ، هیچ وقت . آنقدر خواستنی که دلم برای" آغوشت " بی قراری کند ، دم به دم . نه بانو .. نه ! حالم خوب است . تب ندارم ،‌ داروهام را خورده ام ولی .. .. .. .

بانو گلی !

جای همه نقطه چین هام را پر کن ،‌ تو . بوسه هات کافی اند ، برام و دیگر نمی خوام هیچ باشد از تو ، برام . گفته بودی ،‌ دل به شاپرک ها بدهم وُ نگام را به آینه و دست هام را به هیچ کس جز خدا اما آمده ام اعتراف بانو ، حالا ! می شود دوباره خدام باشی ، بی غرض و بی ستاره ؟! اگر بگویی آری .. وای خدای من ، چه ها که نمی شود . فکرش را کرده ای .. من شمع هام را برات نذر می کنم ،‌ پا به پا و دست هام هرگز جدا نمی شود از دامانت و پروانه هام .. وای پروانه هام ، بهشت را پر پر می کنند ، برات . می بینی بانو گلی ! فکرش هم هیجان دارد ، برام . انگار که قند توی دلم آب می کنند ، شیرین . وای ! اگر تو خدام باشی .. اگر تو خدام باشی .. اگر باشی ..

بانوم !

نمی خوام اجازه بگیرم دوست داشتنت را . آنقدر مهربان صدام می کنی که عشق فلسفه بودن و نبودن را سرش نمی شود ، نگام . ورد زبانم شده ای ، همه وقت ، همه جا ، بانو ولی دست هام چقدر کوچکند ، برات حالا . نه دلم ،‌ نه لب هام ، نه صدام ، راز معجزه هات را نمی دانند ، تنها صدات‌ جادویی می کند یکهویی برام ، دیدنی دیدنی . مسخ ام می کند ، مسخ ِ ‌مسخ . نخند بانو ، نخند .. قول می دهم تمامش کنم حالا ، نامه هام را بی کلک اما نگفته ام هیچ گاه و حالا می گویم بدانی " دلم پرنده هم که نباشد ، پر می کشد لحظه به لحظه ، خـــانوم ، برات "