آب از آب تکان نخورد .
نه دیدی ، نه دیده شدی !
رفت و گذشت ،
بی نگاهی که بوی مهربانی دهد ، اما ،
همین نزدیکی ها ،
او آب ، آبی تر است .
دلی که پَر ریخته و پریشان ،
می میرد برای یک " نیست " ، نیست ِ کودکانه !
لحنی شبیه مریمی های پرپر ،
سرشار از بوی ِ فروردین ِ پار وُ پیرار  
.. .. .. .. .. .. ..
سر می زند تنهایی !
ــ باشد !!!
از دوباره می آید دلتنگی !
ــ گو بیاید ..
با ندیدنش چه می کنی ؟!
ــ هراسی ندارم !
باهاش رفیقم این روزها ..